(Επιμέλεια: Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος)
{…}
Πάμπλικ Μπροουντκάστινγκ Σέρβις.: Παρανοήσεις για την Ψυχική Ασθένεια:
Τζον Φορμπς Νας: Πιστεύω πως η ψυχική ασθένεια ή η τρέλα μπορεί να είναι και μια απόδραση. Οι άνθρωποι δεν εκδηλώνουν μια ψυχική ασθένεια επειδή βρίσκονται στην ευτυχέστερη των καταστάσεων συνήθως. Ένας γιατρός παρατήρησε ότι ήταν σπάνιο όταν οι άνθρωποι ήταν πλούσιοι να γίνονται σχιζοφρενείς. Αν ήταν φτωχοί ή δεν είχαν πολλά χρήματα, τότε ήταν πιο πιθανό. Και αυτό είναι φυσικό, αν τα πράγματα πάνε πολύ καλά, μπορείς να είσαι ικανοποιημένος με τον κόσμο όπως είναι, όπως φαίνεται πως είναι. Αν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, μπορεί να είσαι αυτός που θα φανταστεί κάτι καλύτερο.
Σε ό,τι αφορά εμένα, ήμουν ικανός να φανταστώ τον εαυτό μου σαν να είχα ένα ρόλο μεγαλύτερης σημασίας από αυτόν που φαινόταν να έχω κατά κανόνα. Εκείνη την εποχή, έχαιρα κάποιας αναγνώρισης. Σημείωνα κάποια πρόοδο επαγγελματικά, αλλά δεν ήμουν πραγματικά στην κορυφή. Δεν έχαιρα κορυφαίας αναγνώρισης, και έτσι όταν άρχισα να σκέφτομαι παράλογα, φανταζόμουν τον εαυτό μου σαν να ήμουν επιπέδου Νούμερο 1. Ήμουν το πιο σημαντικό άτομο του κόσμου, και άνθρωποι όπως ο Πάπας ή ο πρόεδρος ήταν σαν εχθροί, που προσπαθούσαν να με μειώσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Οι άνθρωποι πάντα πουλάνε την ιδέα πως οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ψυχική ασθένεια υποφέρουν. Και πως ο θεραπευτής κι οι γιατροί, όλο το σύστημα, όλοι όσοι δουλεύουν μαζί τους μπορούν να κάνουν την αγαθοεργία να τους απαλλάξουν από τα βάσανα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πως ίσως αν τους δώσουν μερικά φάρμακα, τότε θα τους κάνει να υποφέρουν λιγότερο και θα μπορέσουν να έρθουν σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης.
Π.Μπ.Σ.: Οι εμπειρίες [σας] με την Ψυχική Ασθένεια:
Τζ. Φ. Ν.: Δεν ισχυρίζομαι ότι κατανοώ την ψυχική ασθένεια και τα αίτια κι όλες τις λεπτομέρειες γύρω από αυτή. Φυσικά, δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς που τα κατανοεί. Προσπαθούν να βρουν πράγματα. Είναι πολύ δημοφιλές σήμερα να βρίσκουν χημικές εξηγήσεις και γενετικές εξηγήσεις κι ίσως οτιδήποτε μπορεί να παρατηρηθεί με απεικόνιση. Οι απεικονιστικές μελέτες του εγκεφάλου κι οι διαφορές στα μεγέθη διαφόρων περιοχών στον εγκέφαλο. Επομένως αυτή είναι η δημοφιλής περιοχή –όμως δεν νομίζω πως τόσο απλά όλες οι περιπτώσεις είναι αναγκαστικά οι ίδιες. Τα συμπτώματα είναι πολύ συντονισμένα, επομένως μπορείς να ορίσεις τη σχιζοφρένεια ή τη μανιοκατάθλιψη με βάση τα συμπτώματα, τα οποία παρατηρούνται στη συμπεριφορά.
{…}
[Οι οπτικές παραισθήσεις] μπορεί να υπάρχουν στην ταινία [«Ένας υπέροχος άνθρωπος»], αλλά φυσικά το μοτίβο της παραίσθησης στην ταινία θα είναι διαφορετικό, επειδή το άτομο βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν. Δεν είναι απλώς ιδέες ή η ιδέα ενός σχεδίου ή κάτι τέτοιο, πιστεύει πως βλέπει ορισμένα πρόσωπα.
Ποτέ δεν έβλεπα τίποτα, όμως ο γιος μου έχει πει πως βλέπει πράγματα, και δεν ξέρω πως πραγματικά είναι, επειδή δεν το λέει πολύ συχνά. Υποπτεύομαι αρκετά πως μπορεί απλώς να του αρέσει να το λέει αυτό.
Π.Μπ.Σ.: Παράλογη σκέψη:
Τζ. Φ. Ν.: Μέσα στην τρέλα μου, νόμιζα πως είχα ένα πολύ σημαντικό ρόλο, και, φυσικά, αυτό περιλαμβάνει την ιδέα του αγγελιοφόρου. Αυτή είναι μια Μουσουλμανική σύλληψη ιδιαίτερα με το Μωάμεθ. Είναι ο αγγελιοφόρος του Αλλάχ. Αυτό είναι, πιστεύω, μια καθιερωμένη έκφραση. Επομένως έβλεπα τον εαυτό μου σαν να είναι αγγελιοφόρος ή σαν να είχα μια ειδική αποστολή. Το έβλεπα στη λογική ότι υπήρχαν υποστηρικτές, αλλά κι αντίπαλοι, κι έτσι πίστευα πως αν με έβαζαν στο νοσοκομείο, θα ήταν πραξικόπημα από τους αντίπαλους.
Είχα αυτή την αίσθηση της καταδίωξης. Είχα την ιδέα ότι μερικοί από τους ανθρώπους –νομίζω πως ο Αϊζενχάουερ ήταν ακόμα πρόεδρος τότε –κι ο Πάπας κι οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να είναι εχθρικές απέναντί μου [sic]. Φανταζόμουν ένα κρυμμένο κόσμο όπου οι Κομμουνιστές κι οι μη-Κομμουνιστές ήταν μπλεγμένοι σε αυτό το πράγμα –ήταν κάτι σαν μηχανορράφοι.
Στην αρχή-αρχή μου ήρθε η ιδέα ότι θα λάμβανα ένα μήνυμα με κάποιο τρόπο. Αργότερα ένιωθα πως μπορεί να λάμβανα μια θεία αποκάλυψη βλέποντας ένα συγκεκριμένο αριθμό που θα εμφανιζόταν. Μια μεγάλη σύμπτωση μπορούσε να ερμηνευθεί ως μήνυμα από τον ουρανό.
{…}
Π.Μπ.Σ.: Πώς γίνεται η ανάρρωση;
Τζ. Φ. Ν.: Δεν ξέρω πραγματικά επειδή πιστεύω πως έχεις προσωπικές εμπειρίες. Στατιστικά δεν είναι τόσο σπάνιο για τα άτομα να απαλλάσσονται από μια πραγματική ψυχική ασθένεια και να γίνονται πάλι φυσιολογικά σκεπτόμενα άτομα. Καταγραφές τέτοιων περιπτώσεων υπάρχουν από παλιά, πριν από οποιοδήποτε είδος ιατρικής περίθαλψης, οποιοδήποτε είδος φαρμακευτικής περίθαλψης. Και ένα αξιοπερίεργο γεγονός σε σχέση με αυτό είναι τα στατιστικά σε σχέση με αυτό είναι ότι η ύπαρξη φαρμακευτικής περίθαλψης πιθανόν δεν έχει αυξήσει το ποσοστό των ανθρώπων που πραγματικά ανάρρωσαν από ψυχική ασθένεια κι έτσι φτάνουν σε μια κατάσταση όπου δεν χρειάζονται φάρμακα και δεν βρίσκονται σε ένα είδος ημι-ανάπηρης κατάστασης [sic].
{...}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου